Tulpenlus

Longhitters kunnen een poging wagen om over de bunkers aan de rechterzijde van de dogleg te spelen en zo wat terreinwinst te boeken. Een kort ijzer naar de vlag geeft goede birdie kansen. Hogere handicappers spelen gewoon rechtuit; mik op de fairwaybunker die achter het doglegpunt ligt en je komt altijd goed uit.

Hole 2 is een par 4 die na een eenvoudig teeshot tot leven komt; een uitdagend heuvelcomplex met aan de rechterzijde de nodige bunkers. Een kort teeshot geeft een blind schot naar de vlag. Te korte ballen blijven in de laagte voor de green hangen.

Mik simpelweg op het hoogste punt in de fairway en uw drive komt goed terecht. Longhitters kunnen, zeker met wind mee, over de top slaan waarbij de bal wat rol meekrijgt aan de achterzijde van de helling. Hierna zal de keuze moet worden gemaakt; opleggen voor het water of in één keer naar de green voor birdie- of eagle kansen?

Teeboxen in de vorm van bollen en een green in de vorm van de tulpenbloem. Probeer de afslag richting de kerktoren met het oudste werkende uurwerk van Nederland op te lijnen. De green ligt voorover hellend en heeft een aantal subtiele putlijnen die goed gelezen moeten worden. Pas op voor de aflopend rand en het water.

Een kort, strategisch te spelen hole. Simpelweg 180 tot 200 meter rechtuit, opleggen voor het water en dan met een welgemikte approach naar de vlag om par of birdie uit te holen. Lage handicappers kunnen met een carry van 260 meter over het water voor de vlag gaan al wordt de green verdedigd door een diepe bunker.

Voor longhitters is de green met een goede drive te halen al is de entree behoorlijk smal door de bunkers aan weerszijden. Ook hier geldt dat een nauwkeurig geplaatst tweede schot naar de vlag het meest tot succes zal leiden. De green, in 2 niveaus, is een van de meest geonduleerde greens in de baan.

De eilandhole, par 3, is een van de meest verraderlijke holes in de Tulpenlus. De nagenoeg altijd wind tegen maakt deze hole iedere keer weer anders te spelen. De green is relatief vlak dus wanneer de waterhindernis niet tussen de oren zit en de green wordt gehaald is een par eerder regel dan uitzondering. Maar ja, dat water…

Een korte par 3 die, na alle hindernissen van de voorgaande holes, betrekkelijk simpel te spelen is. De kleine bunker aan de linkerkant van de green is redelijk ondiep dus op zichzelf ook geen onoverkomelijke hindernis. De green is betrekkelijk vlak, twee puts voor par is hier de opgave.

De slothole van de Tulpenlus kan worden afgesneden door het teeshot vlák langs de bomen te spelen. Pas echter wel op voor het water wat aan de rechterkant ligt. Oplijnen op de grote bunker is dan ook het meest veilig. De tweede slag moet precies zijn. De bunkers aan weerszijden kunnen uw ronde nog heel goed ruineren.